บังเอิญ

adv. unexpectedly

def.:

ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย

related: by chance, by accident, accidentally syn.: เผอิญ, โดยบังเอิญ, นึกไม่ถึง ant.: โดยตั้งใจ, จงใจ sample:

เขาพบเธอโดยบังเอิญที่ร้านหนังสือ